Elektroneurografia (ENG)
- metoda diagnostyczna, która służy ocenie parametrów przewodnictwa włókien ruchowych i czuciowych nerwów obwodowych
- badany nerw musi zostać zastymulowany bodźcem elektrycznym, służy do tego specjalna elektroda, którą przykłada się do skóry, w miejscu stymulacji pacjent odczuwa mrowienie, szczypanie, które niekiedy może być odczuciem nieprzyjemnym
- uszkodzeń pojedynczych nerwów (pourazowych lub w zespołach z uwięźnięcia takich jak np.: zespół cieśni nadgarstka, zespół rowka nerwu łokciowego)
- uszkodzeń struktur anatomicznych połączonych z kilku nerwów np. splotu barkowego lub lędźwiowego
- uogólnionych uszkodzeń nerwów – polineuropatiach
Elektromiografia (EMG)
- metoda diagnostyczna pozwalająca ocenić elektryczną aktywność mięśnia z wykorzystaniem koncentrycznej elektrody igłowej
- podczas badania lekarz musi umieścić w jednym lub kilku mięśniach pacjenta cienką, jednorazową igłę (podobną do tej stosowanej w akupunkturze), pacjent odczuwa ukłucie jak przy wykonywaniu zastrzyku lub pobraniu krwi
- chorób mięśni
- radikulopatii
- badaniu uszkodzenia nerwów (lokalizacja poziomu uszkodzenia, rokowanie, ocena długości trwania uszkodzenia)
Próba miasteniczna
- badanie, dzięki któremu można rozpoznać zaburzenia transmisji nerwowo - mięśniowej (chorób dotykających połączeń nerwu i mięśnia)
- w badaniu wykorzystywana jest powtarzająca się w seriach stymulacja bodźcem elektrycznym, badanie przebiega bez użycia igły
Próba tężyczkowa
- służy wykryciu wzmożonej pobudliwości nerwowo - mięśniowej
- podczas badania w mięśniu (najczęściej jest to drobny mięsień dłoni) umieszczana jest igła, dodatkowo w tym samym czasie ramię uciśnięte jest opaską elastyczną przez okres 9 minut, przy czym w ostatnich 3 minutach pacjent proszony jest o wykonywania głębszych i częstszych oddechów (hiperwentylacja)
Blink Reflex
- służy do oceny pni V i VII nerwu czaszkowego i łuku odruchowego między tymi nerwami
- w badaniu wykorzystywana jest stymulacji bodźcem elektrycznym, stymuluje się nerw nadoczodołowy (gałąź nerwu trójdzielnego), elektrody odbiorcze obustronnie umieszcza się na mięśniu okrężnym oka (nerw twarzowy)
Odruch H
- najczęściej badanie to wykonuje się aby ocenić korzeń S1, proksymalny odcinek nerwu kulszowego (część „piszczelowa” włókien)
- w badaniu wykorzystywana jest stymulacja bodźcem elektrycznym , do oceny korzenia S1 stymulacja wykonywana jest w dole podkolanowym, odbiór odpowiedzi z mięśnia płaszczkowatego